Sunday, September 23, 2007

* Δεν Υπάρχει Κράτος, ΜΟΝΟ Δημόσιο



Πιστεύετε ότι οι οι πυρκαγιές ξέσπασαν ως μέρος ενός "συνωμοτικού σχεδίου" που θέλει να καταστρέψει τα ελληνικά δάση, να εξαφανίσει το πράσινο, να οικοπεδοποιήσει το Σύμπαν;




Οι φετινές πυρκαγιές που σχεδόν κατέστρεψαν τη χώρα, μας έδειξαν ολοκάθαρα κάτι. Πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει Κράτος, υπάρχει μόνο Δημόσιο. Πως όλοι κόπτονται για αυτή την περιβόητη λέξη, πως η εκάστοτε αντιπολίτευση ξεσηκώνει προβοκατόρικες θύελλες κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση υπαινίσσεται κάτι περί δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό όλο γίνεται επειδή το Δημόσιο είναι το μεγάλο δέλεαρ των κομμάτων. Έτσι, καταφέραμε να παγιώσουμε το Δημόσιο αλλά μείναμε χωρίς Κράτος. Αφού και οι πολίτες που ζητούν να διοριστούν στο Δημόσιο ως όνειρο ζωής δεν αποδεικνύουν ότι το ζητούν επειδή θέλουν να συμβάλουν στη λειτουργία του Κράτους. Το διαπιστώνουμε σε κάθε μας επαφή με τις δημόσιες υπηρεσίες. Οπότε, όταν μιλάω για Κράτος, δεν εννοώ μόνο Κυβερνήσεις, Αντιπολιτεύσεις και Κόμματα. Εννοώ και Εμάς. Διότι κι Εμείς είμαστε μέρος αυτού του Κράτους, είμαστε το Κράτος. Είτε εργαζόμαστε στο Δημόσιο είτε όχι. Άραγε, όλες αυτές οι πυρκαγιές ξέσπασαν ως μέρος ενός συνωμοτικού σχεδίου που θέλει να καταστρέψει τα ελληνικά δάση, να εξαφανίσει το πράσινο, να οικοπεδοποιήσει το Σύμπαν; Δεν έχω πειστεί απόλυτα αλλά, άντε, να το δεχτώ. Όμως, έχω δει άπειρες φορές να πετούνε αποτσίγαρα στην Κατεχάκη και γύρω από τον Καρέα ή εκεί κοντά στην Ακράτα. Να κάνουν «μπάρμπεκιου» στους ανοιχτούς χώρους και οι σπίθες από τη «φουφού» να εκτινάσσονται. Κι όποιον πάρει ο Χάρος. Έχω δει στις παραλίες να παρατούν τις πεπονοκαρπουζόφλουδες ή να αμολάνε την μπανανόφλουδα κι όποιον βρει. Να αφήνουν τα σκουπίδια στο δρόμο και να μην πηγαίνουν δέκα μέτρα πιο εκεί όπου περιμένει ο κάδος. Έχω δει κάδο στην Αγία Παρασκευή να παίρνει φωτιά μέσα στην νύχτα. Αν δεν ερχόταν έγκαιρα η Πυροσβεστική, η φωτιά θα είχε απλωθεί στα γύρω δέντρα, η Αιγαίου πελάγους θα είχε γίνει… Μονή Αρκαδίου. Κάποιος ανεύθυνος πέταξε τη «γόπα» του στο… γάμο του Καραγκιόζη. Λυπήθηκα τους ανθρώπους που έβλεπαν την περιουσία τους να φλέγεται. Τα σπίτια, όμως, ήταν μέσα στα πεύκα. Φρόντισε κανείς για αποψίλωση; Οι ξεραμένες πευκοβελόνες το καλοκαίρι είναι έτοιμο μπαρούτι. «Δεν μας άφησε το Δασαρχείο», είπαν!! Μα τα ίδια ακούω για τον ΚΟΚ. Δεν φοράνε ζώνες αλά ελληνική «μαγκιά», διότι η ζωή είναι δική μου και την κάνω ό,τι θέλω. Ναι, αλλά δεν αυτοκτονείς με χάπια ή με πτώση από τον 8ο παρά βγαίνεις στο δρόμο για να πάρεις κι άλλους. Η συλλογική ευθύνη δεν έχει φτάσει ακόμα στην Ανατολή. Ας το παραδεχτούμε μπας και το αλλάξουμε. Και δεν λύνεται με το να θέλουμε να λιντσάρουμε τον πυροσβέστη που πήγε από αυτοθυσία!


Υπογραφή "Του Παναγιώτη Τιμογιαννάκη"


******************************************************************************