Η ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ
Εκτός από πτωχοαλαζόνες, είμαστε και πτωχοπλούσιοι. Αφήνοντας κατά μέρος τους δικηγορίσκους των κομμάτων και τις υπενοικιασμένες συνειδήσεις, βάσει των στατιστικών, με 21.000 ευρώ κατά κεφαλήν εισόδημα, είμαστε δικαιωματικά (!) μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο. Με τη διαφορά ότι ο εθνικός Θεός δεν ξέρει καλή διαίρεση. Χονδρικά, το 20% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, το 60% μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ το (καμάρι μας) 20%σπάζει εξακολουθητικά όλα τα ρεκόρ ευδαιμονίας και ευημερίας. Τρεις είναι οι λαοί που ζούνε σε αυτή τη χώρα; Ένας βέβαια, αλλά με τρία πρόσωπα.
Η άνιση κατανομή συναρτάται με τη χαώδη απόσταση ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο. Η κοινωνική υποδομή, που μόνο με πολιτικές πρωτοβουλίες μπορεί να διασφαλιστεί, απουσιάζει διότι οι κυβερνήσεις (βραχύβιες και ανασφαλείς) τοκίζουν τις αποφάσεις τους στο μικροπρόθεσμο και ουδέποτε στο μακροπρόθεσμο. Ο Έλλην πλέον κάνει τις σπουδές του στο εξωτερικό· γυρεύει νοσηλεία στα ξένα ιατρικά κέντρα· προτιμά να νοιώθει αδικημένος Ευρωπαίος, παρά προνομιούχος ντόπιος. Είναι ζήτημα κόνσεπτ! Ούτε είναι συμπτωματικό ότι η δημόσια σφαίρα κατακλύζεται από σχεδιασμούς υπέρ των αδύναμων τάξεων. Η απολιτικοποίηση συμπλέει με ψευδό-πολιτικοποίηση εκ των άνω. Λαϊκό κόμμα δεν υφίσταται, εκτός πια κι αν εμφανιστεί κανένας μειονοτικός συνδυασμός. Για να κάνει τι;
Υπογραφή "Του Κωστή Παπαγιώργη"
******************************************************************************
