Sunday, April 29, 2007

* Λογική

Αν στο Je t'aime της ............. συμπυκνώνεται η αποδόμηση της ............. στο ανέκδοτο που θα σας διηγηθώ αποτυπώνεται η αδυναμία του ............. να πείσει τους ψηφοφόρους του ............. Μου το είπε γνωστός βουλευτής - από τις "παλιές καραβάνες"- του.............




Βουλευτής επαρχίας πριν γυρίσει στο χωριό του, κάθεται στο εντευκτήριο της Βουλής και παρατηρεί έναν συνάδελφό του Αθηναίο που διαβάζει επί ώρες ένα βιβλίο.
Εντυπωσιασμένος από την προσήλωση του, τον πλησιάζει και τον ρωτάει:
- Μπορείς, σύντροφε, να μου πεις τι διαβάζεις;
- Λογική, απαντάει ο βουλευτής.
- Και τι είναι λογική;
- Θα σου δώσω ένα απλό παράδειγμα. Έχεις ενυδρείο;
- Έχω…..
- Άρα σ’ αρέσουν τα ψάρια.....
- Αυτό είναι αλήθεια, απαντά ο επαρχιώτης βουλευτής.
- Άρα σ’ αρέσει η θάλασσα.
- Κι αυτό αλήθεια είναι, απαντάει και το ενδιαφέρον του μεγαλώνει.
Και ο σύντροφος συνεχίζει τις ερωτήσεις.
- Αφού σ’ αρέσει η θάλασσα, σ’ αρέσουν οι παραλίες.....
- Γεγονός, απαντάει ο επαρχιώτης συνάδελφος του.
- Άρα σ’ αρέσει να βλέπεις τα καλοκαίρια τις παραλίες γεμάτες από γκόμενες που ξαπλώνουν με τα προκλητικά τους μαγιό. Έτσι δεν είναι;
- Ναι, ρε σύντροφε, ακριβώς έτσι είναι. Τρελαίνομαι, απαντάει ενθουσιασμένος ο επαρχιώτης και ο Αθηναίος καταλήγει:
- Αφού λοιπόν σ’ αρέσουν οι γυναίκες, είσαι άνδρας. Αυτή είναι η λογική.....

Ξετρελαμένος ο επαρχιώτης από τη λογική, τρέχει σε κοντινό βιβλιοπωλείο και αγοράζει ένα βιβλίο για την λογική. Την άλλη μέρα πάει σ’ ένα χωριό στην περιφέρειά του. Κάθεται στο καφενείο της πλατείας και διαβάζει το βιβλίο, δήθεν προσηλωμένος. Τον πλησιάζει τότε ένας συγχωριανός του και τον ρωτάει.....
- Τι διαβάζεις εκεί;
- Λογική, του απαντάει ο βουλευτής.
- Και τι είναι λογική;
- Θα σου δώσω ένα απλό παράδειγμα. Έχεις ενυδρείο;
- Όχι! Του απαντά ξερά ο συγχωριανός του.
- Άρα.....
- Άρα τι; Τον ρωτάει ο συγχωριανός του.
- Άρα είσαι πούστης!

Υπογραφή "Ο Συγγρός"



******************************************************************************

Friday, April 27, 2007

* «Γιατί το λέμε έτσι…»

Αυτόν γιατί τον λένε «ατσίδα»;


Ένας τρόπος να μάθει κανείς ευκολότερα τα αποφθέγματα και τις αξιωματικές ρήσεις αλληγορικού νοήματος που χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο είναι να προσπαθήσει να ανακαλύψει την προέλευση τους.


Πίσω από μια λέξη ή πρόταση κρύβονται συχνά ιστορικά γεγονότα, πανάρχαια ήθη, δοξασίες, προλήψεις ή τοπικές παραδόσεις. Η κ. Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη συγκέντρωσε στο βιβλίο της με τίτλο «Γιατί το λέμε έτσι…» (εκδόσεις Ωρίων) περίπου χίλια λήμματα για την προέλευση, την ερμηνεία και την αλληγορική σημασία λέξεων και φράσεων του λαού μας.


Το νήμα που συνδέει το σήμερα με το ιστορικό παρελθόν αποκαλύπτεται συχνά σε λέξεις τις οποίες προσπερνάμε αδιάφορα. Για παράδειγμα, λίγοι γνωρίζουν ότι «ο ατσίδας» προέρχεται από το ουσιαστικό ικτίς, που στην αρχαία ελληνική σημαίνει κουνάβι, νυφίτσα.


Όπως το αρπακτικό αυτό ζώο αρπάζει τη λεία του καιροφυλακτώντας, έτσι και ο τετραπέρατος ή πανούργος άνθρωπος αρπάζει τις ευκαιρίες.


Υπογραφή "Της Μάνιας Στάϊκου"


******************************************************************************

Thursday, April 26, 2007

* Στην Αγορά Της Σμύρνης (Συνέχεια) - REBETICA II

Συνεχίζοντας την περιπλάνηση μου στα σοκάκια της Αγοράς της Σμύρνης, τρίβω τα μάτια μου να δω μήπως ονειρεύομαι, αλλά ΟΧΙ....είμαι στα αλήθεια εκεί και αυτό που βλέπω, αυτό που ζω, πρέπει να το ζήσει ο κάθε Έλληνας. Δεν υπάρχει μαγαζάτορας που να μην γνωρίζει Ελληνικά και με άψογο τρόπο αλλά και ευγένεια να επιχειρούν να παινέψουν την πραμάτεια τους. Ευγενείς, καλοσυνάτοι, γνώστες του αντικειμένου που εμπορεύονται και πάνω απ' όλα αποφασισμένοι να πουλήσουν, να φιλέψουν, να δωρίσουν. Με κατάφεραν λοιπόν και αγόρασα κάτι μικρό-δωράκια για φίλους. Τι ήθελα και τους είπα να τα τυλίξουν όμορφα; "Γιατί Αφέντη μας; Δεν είναι για σένα;" με ρώτησαν ευγενικά. Φυσικά δεν μπόρεσα να πω ψέματα, "Όχι, είναι για κάποιους φίλους" είπα σιγανά. Και να σου και η δεύτερη έκπληξη. Μου γέμισαν, κυριολεκτικά μου γέμισαν, μια τσάντα με μικροδωράκια και ο μαγαζάτορας μου λέει: "Αφέντη αυτά τα δωράκια από μένα για σένα". Συγκινήθηκα, βούρκωσαν τα μάτια μου και δείχνοντας του τον τεκέ απέναντι από το μαγαζί του προτείνω να τον κεράσω έναν καφέ και ναργιλέ με καπνό μήλου, που μοσχοβόλαγε, σ' όλη την αγορά. Παραγγείλαμε και λέει του καφετζή: "Ο Φίλος μου είναι Έλληνας, από την Αθήνα". Ο Καφετζής για να με ευχαριστήσει έβαλε ένα CD να παίζει. Σε λίγο του λέω: "Το Θέλω" και εκείνος χωρίς δισταγμό, το βγάζει, το βάζει στην θήκη του και μου λέει: "Δικό σου Αφέντη". Συνεχίζω να τρίβω τα μάτια μου να δω μήπως ονειρεύομαι, αλλά ΟΧΙ....είμαι στα αλήθεια εκεί και αυτό που βλέπω, αυτό που ζω, πρέπει να το ζήσει ο κάθε Έλληνας. Το CD είναι της εταιρείας Kalan Music που κυκλοφόρησε στις 12 Μαρτίου του 1996 και απ' ότι μου είπε ο καφετζής ακούγεται κατά κόρον από Τούρκους και Έλληνες. Νάτο λοιπόν:



ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Το Φερετζέ - Ρίτα Αμπατζή

02. Βουρνοβαλιά - Ελληνική Εστουδιαντίνα

03. Μποχάρης - Μαρίκα Παπαγκίκα

04. Μάγκικο - Γιώργος Βιδάλης

05. Το Προσφυγάκι - Μάρκος Μέλκον

06. Ελενάκι - Γιάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης

07. Τράβα Σπάγγο - Δημήτριος Σέμσης

08. Νέα Χήρα - Δημήτρης Ατραΐδης

09. Σμυρναίΐκο Μινόρε - Κώστας Νούρος

10. Μάνες Της Αυγής - Αντώνης Νταλκάς

11. Φέρτε Πρέζα Να Πρεζάρω - Ρίτα Αμπατζή

12. Αναπολώ Εκείνη - Θεόδωρος Ντερμισιόγλου

13. Θα Σπάσω Κούπες - Κώστας Καπίρης

14. Η Μπύρα Του Πίκινου - Κώστας Ρούκουνας

15. Στην Ταβέρνα Με Την Λατέρνα - Ρόζα Εσκενάζυ

16. Πολίτικος Χασάπικος - Ελληνική Εστουδιαντίνα

17. Ήθελα Να 'ρθω Το Βράδυ - Μάρκος Μέλκον

18. Αγιά Σοφιά - Μαρίκα Παπαγκίκα

19. Αραμπάς Περνά - Τάκης Νικολάου

20. Χασάπικος Απ' Τα Τάταβλα - Ελληνική Εστουδιαντίνα



ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 57,01 ΜΒ


******************************************************************************

Tuesday, April 24, 2007

* Αναμονή

Χαζεύοντας τον καταγάλανο Αττικό ουρανό και περιμένοντας το επόμενο επαγγελματικό μου ραντεβού, ξεφύλλιζα τα e-mail της προηγούμενης εβδομάδας, μέχρι που την προσοχή μου τράβηξε ένα…………

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1970


H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ώτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλο και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstation, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Internet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!


Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας instant messages ή e-mail. Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...


Υπογραφή "Ο Τάσος"


******************************************************************************

Sunday, April 22, 2007

* Στην Αγορά Της Σμύρνης - GREEK-ORIENTAL REBETICA

Χαζεύοντας στα σοκάκια της Αγοράς της Σμύρνης, τρίβω τα μάτια μου να δώ μήπως ονειρεύομαι, αλλά ΟΧΙ....είμαι στα αλήθεια εκεί και αυτό που βλέπω, αυτό που ζώ, πρέπει να το ζήσει ο κάθε Έλληνας. Δεν υπάρχει μαγαζί που να μην έχει τουλάχιστον 2-3 κράχτες πασχίζοντας να σε βάλουν μέσα. Όταν δε τα καταφέρουν τότε αναλαμβάνουν οι πωλητές σε "άψογα Ελληνικά" να σου προσφέρουν τα ΠΑΝΤΑ... από ένα απλό τσιγάρο, τσάι ή καφέ μέχρι και εγώ δε ξέρω τι. Ευγενείς, καλωσυνάτοι, γνώστες του αντικειμένου που εμπορεύονται και πάνω απ' όλα αποφασισμένοι να πουλήσουν, να φιλέψουν, να δωρήσουν. Και πάνω σ' όλα αυτά πέφτει το μάτι μου στο παρακάτω CD της εταιρείας Arhoolie που κυκλοφόρησε στις 2 Δεκεμβρίου του 1993 και απ' ότι μου είπε ο ιδιοκτήτης ζητείται κατα κόρον από Τούρκους και Έλληνες. Νάτο λοιπόν:



ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Σμυρναίΐκος Μπάλος (Μαρίκα Παπαγκίκα)

02. Γκαζέλ Μουστάρ (Γιώργος Παπασιδέρης)

03. Αϊδηνικό (Ορχηστρικό) (Δημήτριος Σέμσης)

04. Σαμπάχ Μανές (Στράτος Παγιουμτζής ή Τεμπέλης)

05. Τα Χανουμάκια (Ρίτα Αμπατζή)

06. Σούστα Πολίτικη (Αντώνης Νταλκάς)

07. Μάγκικο (Αντώνης Νταλκάς)

08. Νεβά Μανές (Μαρίκα Καναροπούλου ή Τουρκαλίτσα)

09. Γιατί Φουμάρω Κοκαΐνη (Ρόζα Εσκενάζυ)

10. Ουσάκ Τσιφτετέλι Μανές (Ρόζα Εσκενάζυ)

11. Τσιφτετέλι (Ορχηστρικό) (Δημήτριος Σέμσης)

12. Αϊδηνικός Χορός (Ρίτα Αμπατζή)

13. Γκαζέλ Νεβά Σαμπάχ (Ρίτα Αμπατζή)

14. Τράβα Ρε Μάγκα Και Αλάνι (Ρόζα Εσκενάζυ)

15. Χεντάζ Νεβά Μανές (Χαράλαμπος Παναγής)

16. Της Ξενητιάς Ο Πόνος (Αντώνης Νταλκάς)

17. Βουρνοβαλιό Συρτό (Γιάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης)

18. Γκιουζέλ Σαμπάχ Μανές (Γιάνκος Ψαμαθιανός ή Ψαματιάλης)

19. Είσαι Πόντος (Ρίτα Αμπατζή)

20. Σμυρναίΐκος Μανές (Γιάνκος Ψαμαθιανός ή Ψαματιάλης)

21. Χιώτικος Μανές (Γιάνκος Ψαμαθιανός ή Ψαματιάλης)


ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 91,50 ΜΒ


******************************************************************************

Saturday, April 21, 2007

* Άνοιξη

Με την ευκαιρία, να σας πω ένα ανέκδοτο που δείχνει, σε αντίθεση με τη φύση, τη βαρυχειμωνιά που επικρατεί στις τσέπες των Ελλήνων:



Ρωτάει ο Γάλλος τον Γερμανό:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε, να αγόρασα ένα σπίτι στις Άλπεις.....
- Και τα υπόλοιπα;
- Με τα υπόλοιπα αγόρασα μία Porche 911 Carrera.


Ρωτάει ο Γερμανός τον Γάλλο:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε, να αγόρασα ένα διαμέρισμα στις Κάννες.....
- Και τα υπόλοιπα;
- Με τα υπόλοιπα αγόρασα ένα Audi A6 Avant.


Γάλλος και Γερμανός ρωτούν τον Έλληνα:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε, να αγόρασα ένα παπάκι 125 cc.....
- Και τα υπόλοιπα;
- Τα υπόλοιπα τα τσόνταρε η μάνα μου.



Υπογραφή "Ο Συγγρός"


******************************************************************************