* Πενιές Με ..... Φούντες (New Link)

* Rebetika 1918-1954 (New Links - RapidShare)

* Η Κυρά Μαρία "Η Σμυρνιά" (Συνέχεια) - ΣΜΥΡΝΑΙΪΚΑ (New Link)

* Ρεμπέτικα (New Link)

* Ρεμπέτικα (Συνέχεια) (New Link)

* Θέσια Παναγιώτου - Ονείρου Ελλάς

Αφιερωμένο Εξαιρετικά Σε Όλους Τους Φίλους Που Μου Στάθηκαν, Με Στήριξαν Και Με Βοηθούν Τις Τελευταίες Δύσκολες Ημέρες.

Μέχρι Τα 40 Θα Είναι Πολύ Δύσκολα ......

Θέσια Παναγιώτου - Ονείρου Ελλάς

(Συνοπτική Ιστορία Του Ρεμπέτικου)

Απολαύστε το CD "Ονείρου Ελλάς" στα 320.0 kb/sec:

ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

α) Μινόρε (Σμύρνη 1900 - 1922)

01. Το Μινόρε Του Τεκέ - (Ορχηστρικό)

02. Ο Μακεδών (Της Αμύνης ... ) - Εστουδιαντίνα

03. Τα Παιδιά Της Γειτονιάς Σου - Χρυσούλα Χριστοπούλου

04. Τικ-Τακ - Εστουδιαντίνα

05. Μπαρμπαγιαννακάκης - Μαρία Σουλτάτου

β) Αμέρικα, Αμέρικα (Μετανάστευση, Προσφυγιά 1917 - 1936)

06. Boogie - (Ορχηστρικό)

07. Εργάτης Τιμημένος - Λευτέρης Τσάτσης

08. Ντόκτωρ - Χρυσούλα Χριστοπούλου

09. Θα Σπάσω Κούπες - Μαρία Σουλτάτου

10. Ελενάκι - Λευτέρης Τσάτσης

γ) Πόρτο Λεόνε (Πειραιάς 1930 - 1945)

11. Πέντε Χρόνια Δικασμένος - Γιώργος Ζορμπάς

12. Ωρωπός - Δημήτρης Τσαουσάκης & Όλοι

13. Σκύλα Μ' Έκανες Κομμάτια - Δημήτρης Τσαουσάκης

δ) Μάθημα Ιστορίας (Παράβαση 1936 και εντεύθεν)

14. Οι Πρωθυπουργοί - Δημήτρης Τσαουσάκης & Όλοι

15. Στης Αλβανίας Τα Βουνά - Εστουδιαντίνα

16. Ας Μην Ξημέρωνε Ποτέ - Χαρούλα Αλεξίου

17. Μινόρε - (Ορχηστρικό)

18. Νύχτωσε Χωρίς Φεγγάρι - Γιώτα Λύδια

19. Ονείρου Ελλάς - Λευτέρης Τσάτσης

ε) Αθηναίϊσσα (Αθηναϊκή Σκηνή 1945 - 1956)

20. Αϊ Νικόλας - Εστουδιαντίνα

Σεράχ - Μαρία Σουλτάτου

Καραμπιπερίμ - Χρυσούλα Χριστοπούλου

στ) Καληνυχτιά (Εθνικός Ύμνος Του Ρεμπέτη)

21. Γύρνα Πάλι Γύρνα & Το 'ξερα Πως Θα Μου Φύγεις & Αχ Ας Μπορούσα - Εστουδιαντίνα

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 188,17 ΜΒ

******************************************************************************

* Rebetika 1918-1954

Δίσκοι με Ελληνικά Ρεμπέτικα στην Τουρκία

Στη Μαρμαρίδα, σ’ ένα παλιό γραμμόφωνο ακούσαμε από το χωνί ένα τσιφτετέλι με τον τίτλο «Πρεζάκιας» με την Ρόζα Εσκενάζη, του γνωστού μαέστρου και βιολιτζή Δημήτρη Σέμση. Επίσης στη συλλογή αυτή βρήκαμε κι ακούσαμε το «Όποιος Ορφάνεψε Μικρός» του Σπύρου Περιστέρη με τον Σταύρο Παγιουμτζή και τον Στέλιο Κυρομύτη. Έπρεπε να ταξιδέψουμε στα απέναντι Μικρασιατικά παράλια για να απολαύσουμε ήχους και φωνές ελληνικές με αθάνατα ρεμπέτικα, χασάπικα και τσιφτετέλια. Κυρίως όμως θυμηθήκαμε το γραμμόφωνο με τις πλάκες των 78 στροφών, που ο ήχος από το χωνί απλώνονταν στη γειτονιά με τα χαμόσπιτα και τις παράγκες. Κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμάς, αρμόνικα, βιολί, τουμπελέκι παίζουν ωραίες μελωδίες εμπνευσμένων δημιουργών.

Βρεθήκαμε στη Μαρμαρίδα με τους Λάϊονς της πόλης μας κι εκεί γνωρίσαμε τον κ. Οσμάν Οζέρ, από τη Σμύρνη, ποιητή και πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή της τουρκικής ραδιοφωνίας. Ο άνθρωπος μας εξέπληξε με τις γνώσεις του , αλλά κυρίως με τη σπάνια συλλογή του από παλιούς ελληνικούς δίσκους με ήχους και φωνές που ακούγονται ακόμα και σήμερα στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στην Αγκυρα και σε πολλές τουρκικές πόλεις έως τα βάθη της Ανατολής. Από ζεϊμπέκικα και καρσιλαμάδες, μέχρι χασαποσέρβικα και μπάλλους.Ιδιαίτερα τα ελληνικά ρεμπέτικα τραγούδια σημειώνουν αυτή την περίοδο πολύ μεγάλη επιτυχία στην Τουρκία, ενώ σε οικογενειακά γλέντια και σε τοπικές μαζικές εκδηλώσεις τα τσιφτετέλια και ο χασαποσέρβικος κάνουν θραύση.

Ψάχνοντας στη συλλογή του κ. Οσμάν Οζέρ εντοπίσαμε γνωστές επιτυχίες με τη Ρόζα Εσκενάζη, την Ευταλία, τη Ρίτα Αμπατζή, τη Μαρίκα Παπαγκίκα, τη Μάγια Μελάγια και τον Γιώργο Βιδάλη. Φωνές δυνατές με προσωπικότητα και ερμηνείες λαϊκής τέχνης μοναδικές. Περίπου το 1909 ελληνικές κομπανίες δισκογραφούν στην Κωνσταντινούπολη έναντι 2 τουρκικών λιρών για κάθε τραγούδι. Η «ΟRFEON” θεωρείται η πρώτη εταιρία που διαθέτει, περί το 1914, στο αθηναϊκό κοινό δίσκους με ελληνικά άσματα από την παρακαταθήκη των εγγραφών της στη Μικρά Ασία και προς το τέλος του 1919 καταχωρούνται στον Τύπο της Αθήνας οι πρώτες διαφημίσεις φωνογράφων και δίσκων, που τα πρώτα χρόνια αντιπροσωπεύονται από καταστήματα νεωτερισμών, ηλεκτρικών ειδών και γενικού εμπορίου. Αυτή τη στιγμή τα πιο σπάνια κομμάτια, που έχουν και ιστορική σημασία, είναι ένα ταξίμ ζεμπέκικο που συνέθεσε και παίζει ο Μάρκος Βαμβακάρης και το περίφημο «Μινόρε Του Τεκέ» του Γιάννη Χαλκιά, που ηχογραφήθηκε στην Αμερική το 1932 και πάνω σ αυτό γράφτηκαν αργότερα όλα τα μινόρε από τους Περιστέρη, Καπλάνη, Τσιτσάνη, Χιώτη και άλλους γνωστούς συνθέτες και μουσικούς του λαϊκού τραγουδιού. Εικόνες και ηχητικά ντοκουμέντα μια ολόκληρης εποχής, στην οποία υπήρχε η ακμή του ελληνικού στοιχείου στη γειτονική χώρα.Το γεγονός πάντως ότι ο τουρκικός λαός διασκεδάζει και τραγουδά ελληνικά δείχνει ότι υπάρχει μια συγγένεια μουσική με τη δική μας μουσική πραγματικότητα. Σημειωτέον ότι η βάση της ανατολίτικης μουσικής σύμφωνα πάντα με ιστορικά στοιχεία έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, αφού είναι γνωστό ότι οι μουσικοί στη χώρα μας έγραφαν νότες πάνω στους μουσικούς τρόπους (Λύδιο, Φρύγιο, Αιολικό, Υποφρύγιο και Δώριο).

Με την επικράτηση του Χριστιανισμού ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός (676-754 μ.Χ.), ο οποίος θεωρείται ο πρωτοπόρος που διαμόρφωσε τη βυζαντινή μουσική, αντικατέστησε τους μουσικούς τρόπους με τον περίφημο οκτάηχο. Όταν επεκράτησε η οθωμανική αυτοκρατορία οι Τούρκοι πήραν τα βυζαντινά μουσικά στοιχεία και οι ήχοι μετατράπηκαν σε δρόμους, που ο Δαμασκηνός μετέτρεψε σε Δεύτερο ήχο, που από τους Τούρκους έγινε δρόμος Εβίτ. Επίσης ο Αιολικός ήχος μετετράπη σε πρώτο ήχο και ο πρώτος ήχος σε δρόμο Ουσάκ. Είναι λοιπόν τόσο συγγενικές οι μουσικές, ώστε ένας Τούρκος μπορεί να ακούει και να καταλαβαίνει ευχάριστα ελληνικά τραγούδια κι ένας Έλληνας να ακούει ανατολίτικους σκοπούς.Οι τελευταίες εμφανίσεις Τούρκων λαϊκών τραγουδιστών στην Αθήνα και Ελλήνων στην Τουρκία επιβεβαιώνουν αυτή τη μουσική συγγένεια. Επιπλέον έρχεται να το επιβεβαιώσει και η τουρκική δισκογραφία που πρόσφατα κυκλοφόρησε νέες εκδόσεις σε CD, αθάνατα σμυρναίϊκα και ρεμπέτικα, με τίτλο “Rebetika 1918-1954”.

Απολαύστε το CD "Rebetika 1918-1954" στα 320.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Είμαι Πρεζάκιας - (Ρόζα Εσκενάζη)

02. Σμυρναίϊκος Μπάλλος - (Μαρίκα Παπαγκίκα)

03. Νεβά Χιτζάζ - (Μαρίκα Καναροπούλου)

04. Αϊδίνικος Χορός - (Μαρίκα Παπαγκίκα)

05. Γκαζέλι Νεβά Σαμπάχ - (Ρίτα Αμπατζή)

06. Τράβα Ρε (Μάγκα Και) Αλάνι - (Ρόζα Εσκενάζη)

07. Χορός Δερβίσικος - (Αγάπιος Τομπούλης)

08. Της Ξενιτιάς Ο Πόνος - (Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς)

09. Χιτζάζ Νεβά Μανές - (Χαράλαμπος Παναγής)

10. Μπουρνοβαλιό Συρτό - (Ορχηστρικό, βιολί - Γιάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης)

11. Γκιουζέλ Σαμπαχ Μανές - (Γιώργος Παπασιδέρης)

12. Είσαι Πόντος - (Ρίτα Αμπατζή)

13. Σούστα Πολίτικη - (Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς)

14. Όποιος Ορφάνεψε Μικρός - (Στράτος Παγιουμτζής)

15. Coban Kizi - (Μαρίκα Νίνου)

16. Ζεϊμπέκικο Ταξίμι - (Ορχηστρικό, μπουζούκι - Μάρκος Βαμβακάρης)

17. Η Ξενιτιά - (Απόστολος Χατζηχρήστος ή Σμυρνιωτάκι)

18. Οι Μπαγλαμάδες - (Στράτος Παγιουμτζής & Στέλιος Κερομύτης)

19. Μινόρε Του Τεκέ - (Ορχηστρικό, μπουζούκι - Γιάννης Χαλκιάς)

20. Η Ελένη Η Ζωντοχήρα - (Αντώνης Καλυβόπουλος)

21. Γκιουλμπαχάρ - (Μαρίκα Νίνου)

Code: +

ΚΩΔΙΚΟΣ (Password): http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ (Size): 95,78 ΜΒ + 74,26 MB

******************************************************************************

* Great Voices Of Constantinople (1927-1933)

Θερμές Ευχαριστίες - A Warm Thank You

Αφιερωμένο σε μία Αγαπημένη Κωνσταντινοπολίτισα

Κατ' αρχή να ευχαριστήσω τον φίλο του blog S.D.

Πρώτον για το θαυμάσιο CD που μου έστειλε (δημοσιεύετε σήμερα) και δεύτερον για τα αναλυτικά σχόλια και κρητική που έγραψε (επίσης δημοσιεύετε σήμερα).

Πολλοί φίλοι του blog (Έλληνες Της Διασποράς) μου ζήτησαν που και που να γράφουμε κάτι και στα Αγγλικά ή τουλάχιστον να μεταφράζουμε κάποια πράγματα. Προσπαθώντας να τους ευχαριστήσω παραθέτω αυτούσια την κρητική του S.D:

"Dervisáki if you keep playing / At the cards and at the dice / And keep smoking black hashish / Then your fate will never be good." --Andónios Dalgás "You have your beauty, I have my love / Yours the tyranny, mine the patience / Every moment they increase, they don't grow less / Unending, limitless." --Hafiz Burhan

Byzantium, Constantinople, Istanbul, by whatever name it has been known, this great city bestriding the Bosphorus where Europe meets Asia was, until the rise of Kemalism and modern Turkey in the 1920's, a truly cosmopolitan, polyglot melting pot of many races and cultures. During the later years of the Ottoman Empire there were born in this city two of the twentieth century's outstanding singers of vernacular music. One Greek, the other Turkish, both the inheritors of rich and ancient tradition.

Historically, Istanbul has always been a land where cultures met (and clashed). Great Voices of Constantinople takes a point/counterpoint angle in its showcase of two vernacular music greats, Andonis Diamandidis, or Dalgas, and Hafiz Burhan Sesyilmaz. Dalgas, a Greek, specialized in the "amane," an unmetered song consisting of single couplets, while the Turkish Burhan was more a cantor, but also tackled the amane. Dalgas alone cut over 400 sides for the Greek HMV catalog between 1926 and 1933, and Burhan's numerous Columbia 78's are a testimony to his fame at the time. On this CD, both performers shine, with Dalgas providing some truly interesting lyrics--the translation to "Mia Smyrnia Stin Kokkinia" reads like the vocals of a ragtime number--and Burhan showcasing some truly inspiring backing instrumentation. As a bonus of sorts, one of the best cuts is a total wildcard: a frenetic 1930 "Kemani Cevdet Bey" instrumental track, thrown in for good measure.

Since I'm partially Greek and have been interested in music from this part of the world for quite a long time, I was thrilled to find this CD in a specialized store in Amsterdam. Andonis Dalgas and Hafiz Burhan - A Greek and a Turk, both famous singers from Constantinople during the twenties and thirties - alternate in singing heart-felt songs in traditional style, with a wide variety of rythms and melodic modes. It is interesting to hear that their music has a lot in common and has clear differences at the same time. Somehow the Greek ''Manes'' (a long, drawn-out love song, derived from Arabic and Persian music) seem to be more based on functional harmony, and sometimes sound more ''Western'' in this aspect. At the same time the modality and the rich ornamentation remind you of the fact that the Greeks seem to be musical transition figures, somehow caught between East and West, which I find fascinating. The Turkish music seems to be less occupied with harmony, and is thrilling melodicaly and rythmically. Hafiz Burhan makes a thrilling adventure out of every song, fast or slow. Both he and Andonis Dalgas were astounding vocal artists, virtuosic and highly expressive at the same time. It is also interesting to compare the subject matters (the booklit provides the songtexts in the original language and English): whereas Dalgas sings of dying consumptives, murder and drugs, Burhan seems mainly occupied with his seductive, irresistible objects of passion, and his songs are generally more positive. I would advice anyone who is historically interested in Greek and Turkish music to buy this CD - it is a wonderfull document that grows on you more everytime you listen to it.

Από το CD "Great Voices Of Constantinople (1927-1933)" στα 320.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Μανές Της Αυγής (Manes Tis Avyis) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

02. Νίτσουμ Γκερντούμ (Nitshcun Guerdum) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

03. Χασαπάκι (Hasapaki) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

04. Κουτς Σεσλέρι (Kouch Sesleri) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

05. Τα Μπαγλαμαδάκια (Ta Baglamadhakia) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

06. Κιλμπουρνού Τσιφτετέλι (Kilbournou Cifte Tellisi) - Κεμάνι Σεβντέτ Μπέη (Kemani Cevdet Bey)

07. Μανές Κιουρντιλί (Manes Kiourdili) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

08. Χικάζ Γκαζέλ (Hicaz Gazel) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

09. Μια Σμυρνιά Στην Κοκκινιά (Mia Smyrnia Stin Kokkinia) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

10. Σεβντίμ Βαλλάχ Σεβντίμ Μπιλλάχ (Sevdim Vallah Sevdim Billah) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

11. Ο Καημός Του Φθυσικού (O Kaimos Tou Fthisikou) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

12. Νέβα Γκαζέλ (Neva Gazel) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

13. Μανές Σι Μπεμόλ Σμυρναίϊκος (Manes Si Be Mol Smyrneikos) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

14. Κόνιαλι (Konyali) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

15. Δερβισάκι (Dhervisaki) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

16. Ραστ Τέμπολου Γκαζέλ (Ras Tempolu Gazel) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

17. Μεσ' Του Συγγρού Τη Φυλακή (Mes 'Tou Singrou Ti Fillaki) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

18. Νεβά Ουσάκ Γκαζέλ (Neva Usak Gazel) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

19. Το Μπαγλαμαδάκι Σπάσε (To Baglamadhaki Spase) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

20. Τσάργκα Γκαζέλ Τεμπόλου (Cargah Gazel Tempolu) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

21. Ροζίκα (Rozika) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

22. Νέβα Χικάζ Γκαζέλ (Neva Hicaz Gazel) - Χαφίζ Μπουρχάν (Hafiz Burhan)

23. Κατινάκι Μου Για Σένα (Neva Hicaz Gazel) - Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς (Andonis Dalgas)

ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 180,54 ΜΒ

******************************************************************************

* Πενιές Με ..... Φούντες

Αυθεντικά Αμαρτωλά Ρεμπέτικα

Ολοι οι ειδήμονες συμφωνούν ότι το επονομασθέν ρεμπέτικο τραγούδι είναι το ελληνικό αστικό τραγούδι που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στα μεγάλα εμπορικά και κοινωνικά κέντρα, εκφράζοντας τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των περιθωριακών ατόμων, τα οποία είχαν αποκληθεί ή αυτοαποκληθεί, ρεμπέτες. H ίδια η λέξη ρεμπέτης έχει κατά καιρούς επιδεχθεί ποικίλες ερμηνείες. Άλλοι χαρακτηρίζουν με αυτήν τον απείθαρχο, άλλοι τον παράνομο (ιδιότητα που περιλαμβάνει τον αλήτη, τον μάγκα, τον νταή, τον κουτσαβάκη) κι άλλοι τον γλεντζέ, τον ξενύχτη.

Η λέξη "ρεμπέτης" και ρεμπέτικο προέρχονται πιθανότατα από την τουρκική γλώσσα (ρεμπέτ = ανυπότακτος, άτακτος, αλανιάρης) ή από τη σερβική (ρεμπέτ = με την έννοια του αντάρτη) ή ίσως από τη βενετική (rebelo = αντάρτης) και την ισπανική (rebelde = αντάρτης, επαναστάτης). Οι ρεμπέτες ήταν άνθρωποι της παρανομίας, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς. Γενικά ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, με βάσανα και με καημούς και απείχαν από τους ρυθμούς ζωής της "πολιτισμένης" κοινωνίας. Είχαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπτύξει έναν δικό τους τρόπο ζωής. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ήταν και επικίνδυνοι ή εγκληματίες, απλώς στην πλειοψηφία τους είχαν αναπτύξει συνήθειες που έρχονταν σε σύγκρουση με τους νόμους του κράτους (κάπνισμα, φασαρίες κ.τ.λ.) και κατέληγαν πολλές φορές στη φυλακή. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε στην φυλακή.

Πράγματι η φυλακή ήταν ο πρώτος σημαντικός χώρος που οι ρεμπέτες έγραψαν και τραγούδησαν τα τραγούδια τους, τα βάσανα και τους καημούς. Απ' την φυλακή πέρασαν πολλοί γνωστοί ρεμπέτες, άλλοι για μικροαδικήματα ενώ άλλοι όχι και έζησαν την φρίκη της. Εκεί με αυτοσχέδια όργανα (συνήθως μπαγλαμαδάκια που ήταν μικρά σε μέγεθος και κρυβόντουσαν εύκολα) έγραψαν πολλές μελωδίες και τραγούδησαν τον πόνο τους και την αδικία της κοινωνίας. "Η φυλακή είναι σχολείο" λέει ένα παλιό μουρμούρικο τραγούδι. Άρα, οι φυλακές αποτέλεσαν βασικό στοιχείο στην θεματολογία του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Ο δεύτερος χώρος ήταν ο τεκές. Οι ρεμπέτες και οι μάγκες των πόλεων είχαν την κακή συνήθεια του καπνίσματος χασίς. Στις αρχές του 20ου αιώνα μαζευόντουσαν στους τεκέδες όπου κάπνιζαν κατά ομάδες ναργιλέ. Μέσα σε αυτούς τους τεκέδες υπήρχαν οργανοπαίχτες που συνόδευαν την παρέα. Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του εξηγεί πως άρχισε να παίζει μπουζούκι και να γίνεται γνωστός μέσα σε τεκέδες. Η χρήση χασίς, βέβαια, ήταν παράνομη αλλά οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν κατά γράμμα.

Επί δικτατορίας Μεταξά, όμως, οι χρήστες χασίς κυνηγήθηκαν άγρια και φυλακίστηκαν. Οι μάγκες και οι ρεμπέτες κάπνιζαν χασίς σε λόφους ή και σε σπηλιές. Υπήρχαν βέβαια, και τα πιο σκληρά ναρκωτικά στον υπόκοσμο των πόλεων και μερικοί ρεμπέτες βούτηξαν σε αυτά , όπως ο Ανέστος Δελιάς που πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης στα 28 του χρόνια. Οι ρεμπέτες όμως είχαν αναπτύξει την δική τους κοινωνία μέσα στην κοινωνία. Συγκεκριμένο ντύσιμο (κουτσαβάκηδες), ιδιαίτερη διάλεκτο (αργκό), αισθηματική ζωή πολυτάραχη. Οι πιο πολλοί είχαν τις δουλειές τους και προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα.

Η μουσική, βασικό κομμάτι της ζωής τους, ήταν μέσο έκφρασης των συναισθημάτων τους και έτσι μοιράζονταν τα προβλήματα με τους γύρω. Μερικά από αυτά τα προβλήματα, όπως η έλλειψη παιδείας, η φτώχια και το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο βρήκαν, πιθανότατα, διέξοδο στο χασίς και τη μουσική. Παρόλα αυτά δεν έπαψαν να πιστεύουν στα ιδανικά τους. Η αξιοπρέπεια και η τιμή ήταν βασικό μέλημα τους, η αγάπη προς την γυναίκα και ιδιαίτερα προς την μάνα -ξεχωριστή, η φιλία, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δείχνει την μεγαλοψυχία τους. Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το ρεμπέτικο δεν ήταν μόνο οι μάγκες του Πειραιά. Υπήρχαν και οι Έλληνες πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας, οι οποίοι διατήρησαν το Σμυρναίϊκο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι και συνδέθηκαν αρκετά με τους μάγκες των πόλεων (είχαν και αυτοί την συνήθεια του καπνίσματος χασίς).

Από το 5ο CD της συλλογής ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ τα Αυθεντικά Αμαρτωλά Ρεμπέτικα λοιπόν στα 256.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Η Μάνα Που Σε Γέννησε (1938) - Στράτος Παγιουμτζής

02. Γι' Αυτό Φουμάρω Κοκαΐνη (1932) - Ρόζα Εσκενάζυ

03. Γυφτοπούλα Στο Χαμάμ (1934) - Γιώργος Μπάτης

04. Φέρτε Πρέζα Να Πρεζάρω (1934) - Ρίτα Αμπατζή

05. Ηρωΐνη Και Μαυράκι (Η Προύσα) (1935) - Στελλάκης Περπινιάδης

06. Μάνα Θέλω Έναν Άντρα...! (1936) - Γεωργία Μηττάκη

07. Το Κορίτσι Σου Κυρά Μου (1936) - Κώστας Τσανάκος

08. Μη Μου Λες Γιατί Ξεχνάω (1937) - Κώστας Ρούκουνας & Γιώργος Κάβουρας

09. Μαναβάκι Στις Γειτονιές (1940) - Στράτος Παγιουμτζής & Μάρκος Βαμβακάρης

10. Ξύσου Γέρο, Ξύσου (1928) - Αντώνης Ντάλγκας

11. Το Σαλβάρι Του Κιόρογλου (1932) - Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου

12. Κακούργα Πεθερά (Καημένε Αθανασόπουλε) (1931) - Κώστας Μαρσέλος ή Νούρος

13. Φονιάς Δυστυχισμένος (1932) - Στελλάκης Περπινιάδης

14. Στρίβε Σπάγγο (1933) - Ρίτα Αμπατζή

15. Τα Δυο Σου Χέρια Πήρανε (Οι Βεργούλες) (1938) - Μάρκος Βαμβακάρης & Απόστολος Χατζηχρήστος

16. Κομπολογάκι Αγόρασα (1940) - Γιάννης Παπαϊωάννου

17. Μανάκι Μου-Μανάκι Μου (1925) - Γιώργος Βιδάλης

18. Πιοτό-Χασίσι Και Σεβντάς (Γιάφ-Γιούφ) (1916) - Τέτος Δημητριάδης

19. Θα Σπάσω Κούπες (Τσεφτε-Τελλι) (1907) - Λευτέρης Μενεμενλής & Γιάννης Τσανάκας

20. Τικ-Τικ-Τακ Χτυπάει Η Καρδιά Μου (1910) - Γιάγκος Ψαμαθιανός

21. Ναζιάρα Σε Φωνάζουνε (Το Σκέρτσο Σου Το Μαγικό) (1938) - Στράτος Παγιουμτζής

Code: +

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 100,00 + 42,00 ΜΒ

******************************************************************************

* Άγνωστες Ηχογραφήσεις 1922-1940

Το ρεμπέτικο τραγούδι χωρίζεται σε τρεις δεκαετίες,

(1922-1932, 1932-1942 και 1942-1952).

Στην πρώτη δεκαετία κυριαρχεί το Σμυρναίϊκο και ανατολίτικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι. Η καταστροφή της Σμύρνης και η προσφυγιά από την Μικρά Ασία εμπλουτίζουν το Ελληνικό τραγούδι με αμανέδες, ταξίμια, Σμυρνιές τραγουδίστριες και ανατολίτικα όργανα (σάζι, σαντούρι, ούτι, κανονάκι). Τα καφέ-αμάν γίνονται κύριος φορέας αυτής της μουσικής και αρχίζουν οι πρώτες γραμμοφωνήσεις τραγουδιών (στην Αμερική ήδη από το 1910).

Στην δεύτερη δεκαετία έχουμε την αυθεντικότερη έκφραση του ρεμπέτικου τραγουδιού από τους μάγκες των μεγάλων αστικών κέντρων και την αντικατάσταση των ανατολίτικων οργάνων με μπουζούκι, μπαγλαμά και κιθάρα. Την εποχή αυτή (30-40) η ρεμπέτικη μουσική αποτελεί τρόπο ζωής για τους ανθρώπους του περιθωρίου, της φτώχιας , τους αδικημένους από την κοινωνία, τους ναρκομανείς, τους φυλακισμένους.

Στην τρίτη δεκαετία αλλάζει το στυλ των τραγουδιών και κάνουν την εμφάνισή τους οι μουσικές ιδιοφυΐες της εποχής (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Χιώτης, Μητσάκης και άλλοι). Η μουσική γίνεται περισσότερο πολύπλοκη και δυσκολόπαιχτη. Είναι μια δύσκολη εποχή για τον Ελληνικό λαό.

Οι Άγνωστες Ηχογραφήσεις Ρεμπέτικων Τραγουδιών της δεύτερης δεκαετίας λοιπόν στα 192.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Γλέντι Και Χορός (1938) - Γιάννης Παπαϊωάννου

02. Όλες Όμορφες (1936) - Στελλάκης Περπινιάδης

03. Για Μιαν Αγάπη Που 'χασα (1937) - Γιώργος Κάβουρας

04. Απόψε Πια Δε Βάσταξα - Γιάννης Παπαϊωάννου & Κώστας Ρούκουνας

05. Ο Μποέμης (1937) - Στράτος Παγιουμτζής & Στελλάκης Περπινιάδης

06. Σε Γέλασα (1935) - Στελλάκης Περπινιάδης

07. Μία Χήρα Από Την Κοκκινιά - Μαρίκα Καναροπούλου

08. Ένα Λαχείο (1938) - Μάρκος Βαμβακάρης

09. Τώρα Γυρνάς Στις Γειτονιές (1939) - Στράτος Παγιουμτζής & Στελλάκης Περπινιάδης

10. Δε Σε Θέλω (1937) - Στελλάκης Περπινιάδης

11. Μικρούλα Κι Ορφανή - Ιωάννα Γεωργακοπούλου

12. Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης (1937) - Στελλάκης Περπινιάδης

13. Τηλεγράφημα Στην Κάρμεν (1938) - Στράτος Παγιουμτζής & Στελλάκης Περπινιάδης

14. Η Κάρμεν Στην Αθήνα (1938) - Μάρκος Βαμβακάρης & Στράτος Παγιουμτζής

15. Το Λάθος - Στράτος Παγιουμτζής & Στέλιος Κερομύτης

16. Ψαραδάκια - Γιώργος Κάβουρας

17. Χίλιες Γυναίκες Γνώρισα - Στράτος Παγιουμτζής)

ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 75,89 ΜΒ

******************************************************************************

* Ρεμπέτικα (Συνέχεια)

Τα Μεταπολεμικά

Η Σμύρνη υπήρξε το σταυροδρόμι εκείνο στο οποίο συναντήθηκαν οι μουσικές της Ανατολής και της Δύσης. Οι ορχήστρες της (οι λεγόμενες εστουδιαντίνες) έπαιζαν ευρωπαϊκή (με επικρατούντα όργανα την κιθάρα και το μαντολίνο), λαϊκή (με σαντούρι και βιολί) και τουρκική μουσική (με ούτι, κανονάκι). Με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και το τεράστιο κύμα προσφυγιάς που κατέκλυσε την Ελλάδα ήλθε και το αστικό σμυρναίϊκο τραγούδι.
Οι Μικρασιάτες δημιουργοί για να μπορέσουν να επιβιώσουν φτιάχνουν μουσικά συγκροτήματα. Όργανά τους είναι το σαντούρι και το βιολί. Στην Κοκκινιά θα λειτουργήσουν οι ταβέρνες, που θα τραγουδηθεί το ρεμπέτικο σμυρναίϊκο τραγούδι. Σε αυτά τα κέντρα θα ακουστούν τραγούδια για τον πόνο και τα βάσανα της προσφυγιάς, για τον τεκέ και το χασίς, θύματα του οποίου θα γίνουν πολλοί δημιουργοί του ρεμπέτικου τραγουδιού. Τα πρώτα ρεμπέτικα αναφέρονται κυρίως σε παραβατικές πράξεις και σε ερωτικές σχέσεις ενώ το κοινωνικό στοιχείο στην θεματική είναι περιορισμένο. Πολλοί από τους Μικρασιάτες δημιουργούς του θα στελεχώσουν τις δισκογραφικές εταιρείες, όπως ο Τούντας. Το σμυρναίϊκο ρεμπέτικο θα κυριαρχήσει μέχρι και το 1935.
Η πολιτιστική ποικιλότητα στην νέα Ελλάδα που δημιουργείται, ενοποιείται και στρέφει το βλέμμα προς την δύση. Μοιραία, τα πολύπλοκα, και απαιτητικά στο παίξιμο, μουσικά όργανα του Καφέ Αμάν, που συν τοις άλλοις “μυρίζουν” Ανατολή, αρχίζουν σιγά-σιγά να χάνουν την απήχησή τους. Η νέα κουλτούρα, που διαμορφώνεται στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, αναζητά τον νέο εκφραστή της. Είναι η ώρα του μπουζουκιού.
Το μπουζούκι δεν είναι παρά ένα σάζι, ένας ταμπουράς, που στη θέση των κινητών μπερντέδων (τα διαχωριστικά ελάσματα στο μανίκι του οργάνου) έχει τα σταθερά τάστα. Αυτό το γεγονός του αφαιρεί το πλεονέκτημα να αποδίδει τα μόρια (υποδιαιρέσεις των τόνων) που αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα του μικρασιάτικου ήχου. Έτσι, το μπουζούκι προσιδιάζει περισσότερο στην δυτική-συγκερασμένη μουσική παρά στην Μικρασιατική.
Το καλοκαίρι του 1934 θα εμφανιστεί στον Πειραιά, στην ταβέρνα του Σαραντόπουλου, η “Τετράδα του Πειραιώς”. Έτσι, δημιουργείται η πρώτη κομπανία με μπουζούκι και μπαγλαμά. Αυτοί οι τέσσερις είναι: ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Ανέστης Δελιάς, ο Γιώργος Μπάτης και ο Στράτος Παγιουμτζής. Από τότε η μικρασιατική σχολή του ρεμπέτικου αρχίζει να υποχωρεί και επικρατεί το “πειραιώτικο” ρεμπέτικο. Οι ρεμπέτες, σιγά-σιγά βγαίνουν από τα στενά πλαίσια του τεκέ και της φυλακής και εμφανίζονται σε ταβέρνες, αρχικά ως πλανόδιοι μουσικοί. Το 1938 επιβάλλεται από το καθεστώς του Μεταξά λογοκρισία. Το περιεχόμενο των ρεμπέτικων τραγουδιών αλλάζει αναγκαστικά. Οι αναφορές στο χασίσι, στους τεκέδες και στους ναργιλέδες εκλείπουν.
Η ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού περνάει σε άλλη φάση με το Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος καλείται να το “εξευγενίσει” και να το αποκαθάρει από καθετί πρόστυχο και “χαμηλό”. Αυτό που κατάφερε ο Τσιτσάνης, βγάζοντας το λαϊκό τραγούδι από το περιθώριο, όπου το είχαν τάξει τα “αντικοινωνικά και ανατολίτικα” στοιχεία του, ήταν να το εντάξει σε μία νέα κοινωνική πραγματικότητα: στην ανατέλλουσα νέα τάξη της μεταπολεμικής Ελλάδας, το δυτικό πολιτικό προσανατολισμό και το αστικό όνειρο στο οποίο προσδοκά να ενσωματωθεί μία θολή εργατική τάξη, που στα προσωπικά και κοινωνικά της αδιέξοδα καταφεύγει στην ονειροφαντασία του εξωτικού και στο άπιαστο όνειρο. Τα Μεταπολεμικά λοιπόν στα 256.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Κάτσε Ν' Ακούσεις Μια Πενιά - Πρόδρομος Τσαουσάκης(1946)

02. Η Αχλάδα Έχει Πίσω Την Ουρά Της - Πρόδρομος Τσαουσάκης & Ιωάννα Γεωργακοπούλου & Βασίλης Τσιτσάνης (1950)

03. Όμορφη Πειραιώτισσα - Τάκης Μπίνης & Σεβάς Χανούμ (Σεβαστή Παπαδοπούλου (1952)

04. Η Ξενιτιά - Ντούο Χάρμα (Τόλης Χάρμας & Λίτσα Χάρμα) (1948)

05. Ποιος Περπατά Στα Σκοτεινά - Στέλλα Χασκίλ ή Σαλονικιά & Νίκος Καλλέργης (1951)

06. Απ' Την Φτώχεια Βασανισμένος - Θανάσης Ευγενικός ή Σαμιώτης (1954)

07. Ένα Κι Ένα Κάνουν Δύο - Σωτηρία Μπέλλου & Στελλάκη Περπινιάδη (1948)

08. Μια Κυριακή Στη Φυλακή - Στέλιος Καζαντζίδης (1953)

09. Το Γράμμα Του Φαντάρου - Κώστας Ρούκουνας & Έλλη Λάμπο (Ελένη Λαμπίρη) & Απόστολος Καλδάρας (1950)

Code:

ΚΩΔΙΚΟΣ (Password): http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ (Size): 55,26 ΜΒ

******************************************************************************

* Ρεμπέτικα

Τα Προπολεμικά Σμυρναίϊκα

Στη Νέα Υόρκη του 1926 μια προσφυγοπούλα από τη Κω, η Μαρίκα Παπαγκίκα με τον άντρα της ηχογραφούν και διασώζουν ένα πλήθος απο παραδοσιακά Σμυρναίϊκα. Τι να πρωτοθαυμάσεις, τη φωνή της Παπαγκίκα; το μουσικό επίπεδο των συνεργατών της; το επίπεδο παραγωγής; το ήθος τους;

«Σμυρναίϊκο πολίτικο, τραγούδι ανατολίτικο, λυπητερό», που μεσουράνησε στην Αθήνα του 1932, με την Εσκενάζη και την Αμπαζή, το Σέμση και τον Τομπούλη, το Λεονταρίδη και το Νούρο, τον Ατραΐδη και τον Νταλγκά, που ξεσήκωναν τους Αθηναίους στα «Καφέ Αμάν». Τον Παπάζογλου, τον Τούντα, τον Σκαρβέλη και όσων άλλων που συμμετείχαν σ’αυτή την πολιτιστική επανάσταση που ανάγκασε τις σκοτεινές δυνάμεις της εποχής να επιβάλλουν λογοκρισία το 1937 για να τη σταματήσουν.

Νάτα λοιπόν στα 256.0 kb/sec:


ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Απ΄ Την Πόλη Ένας Μόρτης - Αντώνης Νταλγκάς (1935)

02. Αλανιάρα Μερακλού - Ρόζα Εσκενάζη (1932)

03. Άντε Ρε Μόρτη Πειραιώτη - Αντώνης Νταλγκάς (1932)

04. Αδυνάτισα Ο Καϋμένος - Κώστας Μπέζος (1935)

05. Βαρυποινίτης (Παραδοσιακό) - Σταύρος Καλούμενος (1933)

06. Γιάννης Χασικλής - Γιώργος Καμβύσης (1931)

07. Η Μάγκισσα - Στελλάκης Περπινιάδης (1936)

08. Φτωχοκόριτσο - Κώστας Ρούκουνας (1936)

09. Μαστούρια - Μαρίκα Φρατζεσκοπούλου (1932)

10. Ο Ψύλλος - Ρίτα Αμπατζή (1932)

Code:

ΚΩΔΙΚΟΣ (Password): http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ (Size): 58,85 ΜΒ

******************************************************************************

* Η Κυρά Μαρία "Η Σμυρνιά" (Συνέχεια) - ΣΜΥΡΝΑΙΪΚΑ

Μέχρι σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη γυναίκα, έψαξα τις παλιές φωτογραφίες αλλά την δική της δεν την βρήκα. Έπεσαν όμως στα χέρια μου κάτι παλιά δισκάκια των 78 στροφών που μου είχε χαρίσει η κυρά Μαρία "η Σμυρνιά". Χρειάστηκε επίμονη προσπάθεια ετών για να βρεθούν οι υπόλοιποι δίσκοι των 78 στροφών και οι καρτ ποστάλ, της πρώτης περιόδου του Σμυρναίϊκου. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ερασιτεχνικής ενασχόλησης με τον καθαρισμό δίσκων βινυλίου για να φτάσουμε στο σημείο να ακούσουμε τις φωνές των τραγουδιστών της Σμύρνης, που ηχογραφήθηκαν από το 1907 έως το 1913 σε μήτρες από κερί. Και όταν λέω να ακούσουμε, εννοώ της φωνές με τις νταλγκάτζες, τα τέρσα, τις κορώνες και τη δυναμική τους, ώστε να μπορέσουμε να θαυμάσουμε την τέχνη των όσων τραγουδούσαν στις αίθουσες του "Κόρσο" και του "Luna Park", στα σαλόνια με τις δαντέλες, το πιάνο και τις ονομαστικές εορτές, στο "Παρίσι της Ανατολής", αλλά και στις κακόφημες συνοικίες της πόλης. Νάτα λοιπόν στα 256.0 kb/sec:

ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Θα Σπάσω Κούπες - Ελευθέριος Μενεμενλής (1907)

02. Πριγκιπιώτισσα - Ελληνική Εστουδιαντίνα (1910)

03. Βουρνοβαλιά - Ελληνική Εστουδιαντίνα (1909)

04. Παραμάνα - Σμυρναίϊκη Εστουδιαντίνα (1908)

05. Αχ! Μελαχροινό μου - Ελευθέριος Μενεμενλής (1911)

06. Το Χασίσι Που Πουλιέται - Γιώργος Βιδάλης (1913)

07. Δεν Σε Θέλω Πια - Ελληνική Εστουδιαντίνα (1910)

08. Ανάμνησις Σμύρνης - Ιωάννα Αγγελόπουλου (1906)

09. Ο Καφές - Γεώργιος Σαβαρής & Τζών Μηλιάρης & Λουσιέν Μηλιάρης (1907)

10. Πληγές - Γιάνκος Ψαμαθιανός ή Ψαματιάλης (1910)

Code:

ΚΩΔΙΚΟΣ (Password): http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ (Size): 50,70 ΜΒ

******************************************************************************

* Η Κυρά Μαρία "Η Σμυρνιά" - ΑΜΑΝΕΔΕΣ

Σάββατο, ημέρα για όλες τις εργασίες που δεν πρόλαβα να κάνω ή στην πραγματικότητα να ολοκληρώσω μέσα στην βδομάδα.

Μία από αυτές ήταν και η αρχειοθέτηση παλιών φωτογραφιών.

Ε, ρε και τη θυμήθηκα, βρίσκοντας μία με το ξαδελφάκι μου έξω από την αποθήκη του παππού στο χωριό. Γύρισα το χρόνο πίσω, θέλησα να θυμηθώ εκείνα τα ανέμελα χρόνια, πού δεν είχαμε προβλήματα, δεν είχαμε άγχος, ΑΠΛΑ ΠΑΙΖΑΜΕ.

Χαμένος στον χρόνο παρελθόντα, το χέρι έπεσε σε μιά άλλη φωτογραφία, αυτή του κυρ-Γιάννη του άνδρα της κυρά Μαρίας "της Σμυρνιάς". Ήταν η πιο αγαπητή μου "θεία". Μου έκανε όλα τα χατίρια, λες και με ήξερε. Πριν προλάβω να σκεφτώ κάτι εκείνη - "σαν να διάβαζε την σκέψη μου" - μου φώναζε: "Ναι πασά μου θα στο φτιάξω αμέσως", και εγώ είχα πάντα την απορία, μα πως τα ξέρει όλα αυτά. Μέχρι που μια μέρα δεν άντεξα και την ρώτησα. Η απάντηση της χτύπησε τα αυτιά μου λες και την άκουγα πάλι: "Εγώ είμαι Σμυρνιά, γι' αυτό τα ξέρω όλα" και μετά πριν προλάβω να πω λέξη μου λέει: "Θα σου βάλω και την μουσική που σ' αρέσει, πασά μου".

Μέχρι σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη γυναίκα, έψαξα τις παλιές φωτογραφίες αλλά την δική της δεν την βρήκα. Έπεσαν όμως στα χέρια μου κάτι παλιά δισκάκια των 78 στροφών που μου είχε χαρίσει η κυρά Μαρία "η Σμυρνιά", τα δούλεψα λιγάκι και νάτα λοιπόν στα 256.0 kb/sec:

ΛΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ:

01. Μανές Μπεήογλου - Αντώνης Νταλγκάς (1929)

02. Νέβα Ραστ Μανές - Κώστας Ρούκουνας (1935)

03. Χουζάμ Mανές - Βαγγέλης Σοφρωνίου (1942)

04. Τσιφτετέλι Mανές - Μαρίκα Καναροπούλου ή Τουρκαλίτσα (1934)

05. Μανές Της Φυλακής - Γιώργος Παπασιδέρης

06. Μανές Μινόρε - Κώστας Ρούκουνας

07. Νεβά Ουσάκ Μανές - Δημήτρης Ατραΐδης

08. Ουσάκ Μανές - Δημήτρης Αραπάκης

09. Ραστ Γκαζέλ Μανές - Γιώργος Τσανάκας (1913)

10. Ραστ Μανές - Κώστας Νούρος (1928)

11. Σαμπάχ Μανές - Αγγέλα Παπάζογλου

12. Σμυρναίΐκο Ματζόρε Μανές (ΗΠΑ) - Αμαλία Βάκα

ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΩΔΙΚΟΣ: http://antigrafeas.blogspot.com/

ΜΕΓΕΘΟΣ: 63,83 ΜΒ

******************************************************************************